تعداد بازدید: 1131

دوچرخه‌سواری بی‌ام‌ایکس به انگلیسی ( BMX racing)  از رشته‌های ورزش دوچرخه‌سواری است. این ورزش با استفاده از دوچرخه در یک مسیر بسته با مسافت ۳۵۰ متر برگزار می‌شود. این مسابقه که معمولاً با هشت دوچرخه‌سوار برگزار می‌شود در یک سطح شیب‌دار با ارتفاع ۴٫۶ متر تا ۵ متر که مسیری ناهموار دارد انجام می‌شود، در هر دور ۴ دوچرخه‌سوار برتر به مرحله بالاتر صعود می‌کند. مسابقات بی‌ام‌ایکس در دو بخش سوپر کراس و آزاد برگزار می‌شود، در بخش مسابقات آزاد حرکات نمایشی نیز در نمره‌دهی داوران تأثیر دارد. این ورزش در اواخر دهه ۱۹۶۰ و در دهه ۱۹۷۰ میلادی در کشور آمریکا شکل گرفته و در ۱۹۸۰ به صورت مدرن درآمده است، این ورزش هم‌اکنون در مسابقات المپیک برگزار می‌شود.

این رشته جذاب و پر‎هیجان دارای پیستهای مخصوص به طول 400-350 متر می‎باشد. رکاب زنان به طور همزمان از یک سطح شیبدار شروع به رکابزنی نموده و در طول پیست که شامل سطوح نا‎هموار، گوشه‎های انحنا دار و بخش‎های صاف می‎باشد به رقابت می‎پردازند. بی ام ایکس با الهام از بازی کودکان کالیفرنیای جنوبی در اوایل دهه هفتاد میلادی، که به تقلید از موتورسوارهایی که با دوچرخه‌هایشان در کوچه و خیابان مسابقه می‌گذاشتند، به وجود آمده است. تا اواسط دهه ۷۰ همین بازی بچگانه تبدیل به یک رشته محبوب شد.

دوچرخه های بی ام ایکس ارتفاع پایینی دارند و به نسبت دوچرخه های معمول کوچکتر هستند.  رشته بی ام ایکس به عنوان یکی از هیجان انگیزترین رشته های مسابقات المپیک شناخته شده است. بی ام ایکس روی جاده های خاکی با وجود موانع و شیب های تند انجام میشود. این رشته یک ورزش رقابتی محسوب میشود و به همین خاطر نیازی به حضور داور ندارد. هر کسی که زودتر به خط پایان رسید برنده است. به همین خاطر ممکن است صحنه های زیادی از تصادف سوارکارها و افتادنشان ببینید. طول یک مسابقه بی ام ایکس حرفه ای ممکن است کلا بیشتر از ۳۶ ثانیه طول نکشد، اما همه مسیر ۳۳۵ متری پر از صحنه های هیجان انگیز و نفس گیراست. اصلا یکی از دلایلی که این رشته در مسابقات المپیک جا پیدا کرده این است که درجه “شگفت انگیز” بودن خودش را بالا برده است.

شروع از یک تپه به ارتفاع یک ساختمان ۳ طبقه، شاید ریسک مجروح شدن را بالاتر برده باشد، اما قطعا مخاطب ها و علاقه مندان بیشتری را به سمت این رشته جذب کرده است. بی ام ایکس از رشته های خوبی است که در هر سنی میشود آغاز کرد. کافی است حوصله داشته باشید و بخواهید برای تمرین هایتان وقت بگذارید. یکی از خوبی های دیگر بی ام ایکس این است که راه خودش را به خوبی در محیط های شهری باز کرده است. این روزها جوان های بی ام ایکس سوار زیاد دیده میشوند و این یعنی یک نشانه خوب برای بالا رفتن علاقه مردم به ورزش و هیجان است. به همین خاطر زمین های بازی و تمرین بی ام ایکس در سرتاسر کشور  بیشتر  شده است و حضور بی ام ایکس کارها در کنار رشته هایی مثل اسکیت و اسکیت برد در پارک های مشهور شهرهای بزرگ ایران بیشتر از قبل دیده میشود.

تعداد بازدید: 616

ایزواینرشیال چیست؟ ایزواینرشیال به معنی مقاومت در برابر تغییر حرکت فلای ویل در تمام زاویه های دامنه حرکت می باشد.

ایزو اینرشیال یک سبک ورزشی جدید است که در فدراسیون ورزش های همگانی ثبت شده و در تمام کشور های آمریکایی و اروپایی و حوزه شرق اسیا در تمام تیم های حرفه ای و باشگاه ها استفاده میشود. این دستگاه یک مولتی جیم کاربردی میباشد که در قالب کلاسهای عمومی و خصوصی ایزو اینرشیال در مراکز توانبخشی و باشگاه های ورزشی تا سطح قهرمانی در تمامی رشته ها مورد بهره برداری قرار میگیرد. عملکرد دستگاه بر اساس مقاومت در برابر گردش دیسک یا فلای ویل میباشد که به واسطه نوع انقباض عضلانی متفاوت بخصوص در فاز اکسنتریک نتایج بمراتب بهتری را عرضه میکند.

تفاوت عملکرد ISO INERTIAL با تمرینات سنتی

این فناوری بر پایه اینرسی دورانی (Inertial Base) دیسک با جرم و شعاع های مختلف بوده و با روش­های تمرینی سنتی که بر مبنای جاذبه (Gravity Base) بوده، کاملا متفاوت می باشد. در این فناوری برخلاف روش های سنتی، نیاز به استفاده از وزنه های سنگین و متنوع و صرف زمان زیاد جهت تغییر آنها نمی باشد. با استفاده از این دستگاه شما می توانید به راحتی تمرینات اکسنتریک را انجام داده و شاهد افزایش حجم و قدرت عضلات خود در مدت زمان کوتاه باشید، اما در تمرینات سنتی رسیدن به اضافه بار اکسنتریک در حالت معمول تمرین غیر ممکن است. در تمرین با فناوری ایزو اینرشال می­توانید به اضافه بار اکسنتریک با ایمنی بالا دست پیدا کنید.

تنوع حرکتی، اثر بخشی بالا و قابل حمل بودن دستگاه سه دلیل مهم برای استفاده از آن در میان ورزشکاران می‌باشد.

افزایش توده عضله و هایپرتروفی

بر اساس تحقیقات آکادمیک مختلف انجام شده در این زمینه 4 هفته تمرین ایزو اینرشیال معادل 6 ماه تمرین سنتی می باشد.

روش های مختلف هایپرتروفی با دستگاه ISO INERTIAL  

الف) هایپرتروفی تارچه‌ ای (myofibrillar): تمرینات با دیسک بزرگ و تکرارهای کم با هدف افزایش سایز و مقدار پروتئین در عضله

ب)    هایپرتروفی سارکوپلاسمی (sarcoplasmic): تمرینات با دیسک کوچک وتکرار بالا با هدف افزایش گلیکوژن به شکل کربوهیدرات و آب

اجرای انقباض های اکسنتریک با سرعت حداکثر، تعداد سارکومرها را به صورت متوالی افزایش می دهد.

انجام 4 هفته تمرین ایزو اینرشیال 30% افزایش نیرو در عضله و 50% افزایش توان اکسنتریک را در پی دارد.

آیا کلاس‌های ایزو اینرشیال برای کاهش وزن مناسب است؟

تمرینات مداوم با دیسک، یک کالر‌ی‌سوز عالی و بهترین روش برای ساخت عضله است. همان‌طور که عضلات، خود را بعد از تمرینات بازیابی می‌کنند، متابولیسم یا سرعت سوخت‌وساز بدن شما افزایش می‌یابد. درنتیجه، تا مدت‌ها بعد از انجام تمرینات ایزو اینرشیال ، روند سوختن کالری ادامه پیدا می‌کند. با افزایش حجم عضله، بدن شما روزبه‌روز به انرژی بیشتری نیاز خواهد داشت. در نتیجه با در نظر گرفتن یک رژیم غذایی مبتنی‌بر کالری‌شماری می‌توانید کاهش وزن چشمگیری را تجربه کنید. بنابراین، با انجام تمرینات، نه‌تنها کالری زیادی می‌سوزانید بلکه این روند را در زمان بازیابی بدنی، ادامه خواهید داد. با ساخت عضله در بدن، سوخت‌وساز بدن‌تان را افزایش می‌دهید.

تعداد بازدید: 866

این ورزش هیجانی و جذاب در سال ۱۹۹۰ توسط یک ورزشکار کلمبیایی برای اولین بار در کلمبیا به وجود آمد و با گذشت زمان این ورزش در سر تا سر دنیا مورد استقبال مردم زیادی قرار گرفت و توسعه پیدا کرد. طبق آمار های رسمی اکنون در ۱۸۵ کشور جهان و بیش از ۱۴ میلیون دختر و پسر جوان و نوجوان در کلاس های آموزشی این ورزش مفرح شرکت کرده و آموزش می بینند. زومبا ورزشی تلفیقی از حرکات هوازی و رقص می باشد که با گام ها و حرکات آسان و سریع انجام می شود. در بخش زومبا چیست باید گفت که زومبا مانند ورزش ایروبیک از حرکات ریتمیک و تکراری تشکیل شده که ماهیچه های اصلی و بزرگ بدن را درگیر خود کرده و باعث چربی سوزی و سفت شدن این عضلات می شود.

یکی از دلایل محبوبیت زومبا تنوع موسیقی و حرکات آن بر اساس رقص‌هایی از سراسر دنیا است. حرکاتی که در زومبا مورداستفاده قرار می‌گیرد بر اساس حرکات پایه چهار ریتم اصلی سالسا، کومبیا، مرنگه و رگتون و ریتم‌های دیگر مثل هیپ‌هاپ، سامبا، افرودنس (رقص آفریقایی)، فلامنکو، بانگارا (رقص هندی)، بلی دنس، (رقص عربی)، سوکا و غیره است. طبق آمار سایت رسمی زومبا شمار رقصندگان زومبا ۱۲ میلیون نفر در ۱۲۵ کشور دنیا است. در عصر حاضر ورزش زومبا یکی از داغ‌ترین و مهیج‌ترین روش‌های کم کردن وزن است. این ورزش با تحرکی بیشتر از پیلاتس ترکیبی از حرکات هوازی و مراحل رقص که با گام‌های سریع و آسان بسیار جذاب و سرگرم‌کننده است. این ورزش می‌تواند به شما در کاهش وزن بسیار کمک کند و همچنین تن، ماهیچه‌ها و عضلات شما را سفت کند. این نوع رقص که از اصول و قواعد اینتروال و تمرینات استقامتی بهره می‌گیرد، متابولیسم بدن را تا حد قابل‌توجهی بالا می‌برد.

ورزش هیجانی و هوازی زومبا به دو نوع کلی زومبا رقص و زومبا فیتنس تقسیم می شود، در زومبا رقص شما از حرکات قدرتی استفاده نمی کنید و به وسیله حرکات ساده رقص شروع به این ورزش ساده و مهیج می کنید. در زومبا فیتنس از حرکات های هوازی و قدرتی استفاده می شود به عبارت دیگر حرکات زومبا فیتنس کپی شده از ورزش ایروبیک می باشد و تفاوت این ورزش با ایروبیک در هماهنگی دست و پا، چرخش یا ضربه زدن با قسمت میانی بدن می باشد. همچنین در انجام حرکات قدرتی این ورزش از دمبل می توانید استفاده کنید. در آخر اگر شما هم به دنبال کاهش وزن یا از بین بردن افسردگی خود هستید ما زومبا را به شما پیشنهاد می کنیم.

 فواید ورزش زومبا را می‌توان در چند مورداشاره کرد. باید گفت این ورزش باوجوداینکه جدید و نوپا است ولی به خاطر فواید زیادی که داراست طرفداران زیادی دارد. این فواید شامل:

• لاغری و تناسب‌اندام

• انعطاف‌پذیر شدن بدن

• احساس خوب شادی و آرامش

• افزایش اعتمادبه‌نفس

• پیشگیری از تنبلی مغز

انواع ورزش زومبا :

• زومبا تونینگ

• زومبا قدرتی

• زومبا طلایی

• زومبا آبی

• زومبا استپ

تعداد بازدید: 67310

ورزش زورخانه ای از آیین های پهلوانی و ورزش های سنتی ایرانیان است

• فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای، میراث معنوی ایرانیان

ورزش زورخانه ای که نام دیگر آنکه ورزش تابستانی است نام مجموعه ای از حرکت های ورزشی با وسایل و بی وسایل است که در آن آداب و رسوم مخصوصی اجرا می شود که از ورزش های تاریخی و فرهنگی ایران شناخته می‌شود و از قدیم رواج داشته است. 

• ورزش زورخانه ای چیست؟

ورزش زورخانه ای از آیین های پهلوانی و ورزش های سنتی ایرانیان است و مکانی که در آن به این ورزش می پردازند. مورخین معتقد اند که ۷۰۰ سال پیش محمود که معروف به پوریای ولی بوده است و در خوارزم زندگی می کرده زورخانه ها را به شکل امروزی در آورده است.

از گذشته‌های دور ورزش زورخانه ای به پهلوانی و جوانمردی اشاره داشته و اغلب کسانی که در زورخانه ها شرکت می کردند دارای خصوصیاتی مانند مروت و جوانمردی و پهلوانی بودند همچنین مرشد زورخانه در هنگام ورزش و برای تهیج ورزشکاران اشعار و داستان هایی آهنگین را همراه با ضرب زورخانه ای میخوانده و به خصوص دردهای جوانمردی و پهلوانی که بسیار با ارزش هستند اشاره می کند.

• تاریخچه ورزش زورخانه ای و پهلوانی

در گذشته های قدیم پهلوانان جزو ارزشمندترین طبقات اجتماعی به شمار می‌رفتند و آن ها پس از موبدان قرار داشتند. در آن دوران جنگاوری و رزم یکی از ارزش های باستانی به شمار می رفته و از آنجایی که پهلوانان به انواع فنون رزم تسلط داشته اند در بین عموم مردم بسیار محبوب بودند.

 با گذشت زمان فنون رزمی با ورزش های تیمی آمیخته شدند و حالت نمایشی پیدا کردند بعد از آن با اضافه شدن اصول اخلاقی به این مجموعه باعث شد تا سبکی جدید به وجود بیاید که امروزه به آن آیین های پهلوانی و ورزش های باستانی می گویند.

در گذشته یک پهلوان نه تنها جنگ آوری ماهر و آزموده بوده است بلکه از لحاظ سطح معنوی روح نیز بسیار مسلط بوده است. از خصوصیات اخلاقی پهلوانان می‌توان به مهمان نوازی؛ جوانمردی؛ کمک به فقرا؛ دستگیری از ضعفا؛ فروتنی و گشاده رویی اشاره کرد.

ورزش های زورخانه ای, نقش اخلاق در ورزش زورخانه ای, تاریخچه ورزش زورخانه ای و پهلوانی

• اصطلاحات زورخانه ای

زورخانه به محلی گفته می‌شود که ورزشکاران در آن جمع می شوند و به اجرای آیین های پهلوانی و تمرین ورزش های باستانی مشغول می‌شوند. زورخانه دارای ساختمان منحصر به فردی است و سقفی گنبدی شکل دارد. زیر گنبد زورخانه محوطه ای چند ضلعی وجود دارد که اصلی ترین مکان برای تمرین و اجرای مراسم های زورخانه ای به شمار می آید. این محوطه که اغلب شش ضلعی است چند متر پایین تر از سطح زمین قرار دارد و به همین دلیل آن را گود می نامند.

زورخانه ها دری کوتاه دارند و این موضوع نشان دهنده فلسفه تواضع و فروتنی پهلوانان است به این صورت که در کوتاه باعث می شود که افراد هنگام ورود به زورخانه با قامتی خمیده و سر به زیر که نشانه ادب و تواضع است وارد زور خانه شوند.

از آنجایی که زورخانه ها فقط محلی برای آموزش و اجرای ورزش های باستانی نیستند بلکه به دلیل آموزه های معنوی که برای ورزشکاران خود دارند به مکانی مقدس و ویژه مبدل شده اند و دارای احترام زیادی است. از لحاظ ظاهر ساختمان زورخانه ها با معابد میترایی و مهراوه ها شباهت حیرت انگیزی دارد.

• قوانین و مقرات ورزش زورخانه ای  

زورخانه ها قوانین و مقررات ویژه و مخصوص به خود دارند و هنگام حضور در زورخانه به سن و سال؛ اصل و نسب دینی و مراتب پهلوانی بسیار توجه می شود.

به طور مثال افرادی که سید و سادات هستند یعنی نسل شان به پیغمبر می رسد در زورخانه ها ارج و قرب و احترام بالایی دارند. همچنین به پهلوانان کهنه کار و میانسال پهلوان زنگی می گویند نیز احترام ویژه‌ ای برای آن ها قائل می باشند.

در هر زورخانه یک مرشد و یک میاندار وجود دارد.

در گذشته به فردی که مسئولیت تربیت افراد را به عهده داشت مرشد می گفتند و پهلوانان زیر نظر مرشد و با یادگیری آموزه های او به مقام پهلوانی دست می یافتند. در گذشته همه امور زورخانه زیر نظر مرشد و طبق صلاحدید او صورت می گرفته اما امروزه به فردی که صدای خوبی دارد و با نوایی دلنشین اشعار پهلوانی را در زورخانه میخواند مرشد گفته می شود.

 همچنین به جایگاهی که مرشد در آن می نشیند و بر کار ها نظارت می کند سَردَم می گویند. سردم جایگاهی است که قابل احترام و منزه است مرشد نیز با نشستن در سردم و با خواندن اشعار و ضرب گرفتن روی تنبک مراسم آیینی پهلوانان را به نظم می رساند.

در هر زورخانه یک مرشد و یک میاندار وجود دارد

شاید در فیلم ها دیده باشید که زنگ مخصوصی در جایگاه مرشد قرار دارد و او در مواقع خاص آن را به صدا در می آورد برای مثال هنگامی که پهلوانان بلند مرتبه به زورخانه وارد و یا خارج می شوند؛ مرشد در کنار خواندن شعرهای مخصوص و ضرب گرفتن زنگ را نیز برای ادای احترام به صدا درمی آورد.

هر زورخانه دارای یک پهلوان پیشکسوت و متبحر با عنوان میاندار است که در مرکز قرار می گیرد و همراه هماهنگی با مرشد تمرینات ورزشی ورزشکاران را به آن ها می دهد و خود نیز در میانه گود به اجرای آن حرکات می پردازد. از لحاظ تکنیکی می توان میاندار را مدیر اجرایی یک ورزش باستانی و مرشد را نیز در نقش فرمانده معرفی کرد.

در گذشته به ایرانیانی که تمام مراحل زورخانه را می گذراندند و به مقام پهلوانی متمایز می شدند گُردگ به معنی جوان گرد می گفتند. ورزش زورخانه ای برای ورزشکاران این رشته تنها یک روش برای داشتن سلامتی و اندام متناسب نیست بلکه وسیله ای است برای برقراری ارتباطی معنوی با پروردگار.

از نظر باستان شناسان ورزش زورخانه ای بسیار مقدس است و پهلوانان با شلوارهای گلدوزی شده و سنتی این ورزش را انجام می دهند تا هر چه بیشتر به خدای خود نزدیک تر شوند.

انواع ورزش زورخانه ای

• اقدامات و حرکت های اصلی در ورزش زورخانه ای

پهلوانان باستانی برای اینکه بتوانند وارد گود شوند که دقیقاً در مرکز زورخانه قرار دارد باید مراسمی را با دیگر ورزشکاران و به صورت مشترک انجام دهند.

 حرکت پا زدن

ابتدا میاندار در میان گود نیز بعد و ورزشکاران دورتادور او قرار می گیرند برای شروع کردن پا زدن ابتدا بهای آرامی میزند که به آن پای نرم گفته می شود. نحوه انجام این حرکت به این صورت است که ورزشکار پنجه یکی از پاها را مقداری از زمین بلند می کند و سپس روی پنجه پای دیگر،خود را تکان میدهد و به آرامی عقب و جلو می رود. چهار نوع پا زدن در حرکات زورخانه ای وجود دارد.

پای اول یا پای چپ و راست

پایه جنگلی

پای تبریزی اول دوم و سوم

پای آخر

 نحوه انجام پای جنگلی به این صورت است که ورزشکار روی هر دو پنجه ی پاهایش قرار می‌گیرد و همراه با آواز و صدای ضرب مرشد و به صورت هماهنگ یک بار سنگینی بدن خود را روی پای راست می‌اندازد و پای چپ را به سمت جلو پرتاب می کند و بار دیگر وزن بدن خود را روی پای چپ می‌اندازد و پای راست را به جلو پرتاب می‌کند این حرکت سریع و پی در پی انجام می شود.

حرکت چرخ زدن

اینه کرد به ۵ شکل صورت می گیرد.

چرخ جنگلی

چرخ تیز

چرخ سبک و چمنی

چرخ تک پر

چرخ سه تک پر

جالب اینجاست که مرشد برای هر یک از این چرخ ها آهنگ و ضرب ویژه‌ای دارد.

میل گرفتن

میل باستانی وسیله ایست به شکل کله قند از جنس چوب و توپر که کف آن گرد و هموار است و سر آن تخت یا گرد و از میان آن دسته ای به درازای ۱۵ سانتیمتر خارج می شود. وزن هر میل متفاوت است و از ۵ کیلوگرم تا ۴۰ کیلوگرم قابل استفاده است.

شنا رفتن

برای انجام حرکت شنا از تخته شنا استفاده می شود این تخته از جنس چوب و به درازای ۷۰ سانتی متر، پهنای ۷ سانتی متر و قطر ۲ سانتی متر است البته گاهی کوچکتر و بزرگتر از این اندازه نیست یافت می شود. تخته به وسیله دو پایه ذوزنقه ای شکل با ارتفاع ۴ سانتی متر، از زمین جدا شده است.

افراد در زورخانه درجات مختلفی دارند

• درجات در ورزش های زور خانه ای:

همانطور که گفته شد افراد در زورخانه درجات مختلفی دارند. این درجات نسبت به تعداد سال‌هایی است که ورزشکار در زورخانه ورزش می کند.

رتبه اول برای کسانی است که یک سال در زورخانه ورزش کرده اند هنگامی که این ورزشکار چرخ میزند مرشد برای او منکری می‌فرستد یعنی می گوید بر منکر علی لعنت و دیگر ورزشکاران می گویند بیش باد.

رتبه دوم برای کسانی است که بیش از سه سال در زورخانه ورزش کرده اند و هنگامی که ورزشکار در حال چرت زدن است مرشد برای او صلوات می فرستد.

رتبه سوم بعد از ۶ سال و زمانی که ورزشکار حداقل ۱۸ سال سن دارد به دست می آید در این زمان نیز هنگامی که ورزشکار از گود بالا می رود یا پایین می آید مرشد برایش صلوات می فرستد.

رتبه چهارم بعد از ۱۲ سال و با داشتن حداقل ۲۲ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار از در داخل یا خارج می شود مرشد برای او صلوات می فرستد.

رتبه پنجم بعد از ۱۵ سال و داشتن حداقل ۲۵ سال سن به دست می آید و زمانی که ورزشکار در حال بالا یا پایین آمدن از گود است مرشد برای او ضرب می زند.

رتبه ششم بعد از ۱۸ سال و با داشتن حداقل ۲۸ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار داخل یا خارج از زورخانه می شود مرشد برای او ضرب میزند.

رتبه هفتم بعد از ۲۴ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۳۲ سال سن کسب می شود و هنگامی که ورزشکار در حال چرخ زدن است مرشد برای او زنگ می زند.

رتبه هشتم بعد از ۳۲ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۴۲ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار در حال بالا یا پایین آمدن از گود است، مرشد برای او زنگ را به صدا در می آورد.

رتبه نهم و آخرین رتبه بعد از ۴۵ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۶۵ سال سن کسب می شود در این هنگام زمانی که ورزشکار در حال ورود یا خروج از خانه است مرشد برای او زنگ می زند. این ورزشکاران که با نام پهلوانان زنگی شناخته می شوند تعداد بسیار کمی از آنها در ایران وجود دارد.