بولینگ از آن ورزش‌هایی است که هم تفریح به حساب می‌آید و هم ورزش. فدراسیون بولینگ در ایران از سال 1380 راه اندازی شد.
- محتویات:
تاریخچه(جهان و ایران)
اصطلاحات بازی
آشنایی با ایزار مورد نیاز
بولینگ و نحوه بازی بولینگ
دستورالعمل های استيل شروع ، قدمها و پرتاب توپ
- تاریخچه بولینگ
بولینگ در واقع از زمانهای قدیم به عنوان بازی در کشورهای مختلف وجود داشته و با مروری بر تاریخچه بولینگ متوجه خواهیم شد که بازی بولینگ در چه زمان و مکانی به یک ورزش رسمی تبدیل شده است.
بولینگ ابتدا به عنوان بازی ۵۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در مصر وجود داشته است. بازیهای بولینگ اولیه با سنگی گرد به جای توپ بولینگ، که از بین سه قطعه سنگ مرمر به ۹ سنگی که به شکل گنبد و به جای پین چیده شده بود، بصورت چرخشی پرتاب می شده است.
بازی بولینگ در دانمارک با پرتاب توپ گرد سنگی از فاصله ۶۰ پائی(حدود ۲۰ متر) به سمت هدفهای سنگی به جای پین انجام می گرفت. این همان ۶۰ پائی است که امروزه بعنوان اصل اول در بولینگ با ۱۰ پین نیز بکار می رود.
تاریخچه مسابقات بولینگ:
مسابقات بولینگ از قاره اروپا و کشورهای اسکاندیناوی شروع و بعدها توسط نویسنده ای به نام واشنگتن ایرویک در کتاب مشهور به سوی هدف در سال ۱۸۱۸ با شناختی از پینهای ساخت آمریکا به شکل کنونی به آمریکا کشیده شده است.
بولینگ در کشورهای مختلف با قوانین و تجهیزات اولیه متفاوتی انجام می شد و در واقع علت و زمان تبدیل ۹ پین برای بازی بولینگ در اروپا به ۱۰ پین در آمریکا، هنوز مشخص نیست. بولینگ در قرن ۱۹ شهرت بسیاری پیدا کرد و برای اولین بار در شهر باوری آمریکا انجمن ملی بولینگ تاسیس شد.
منبع: www.beytoote.com
- اصطلاحات بازی بولینگ
اسپلیت در بولینگ:دو دسته پین باقیمانده که با توپ بعدی نمی ریزد. حتما باید پین ۱ افتاده باشد تا اسپلیت محسوب شود.
اسپر:پینهای آزاد و تکی که با پرتاب توپ بعدی می ریزد را در بولینگ اسپر می نامند.
استرایک:زدن کل پینها با پرتاب اولین توپ در بولینگ استرایک نام دارد.
میس در بولینگ:عدم موفقیت در زدن پینها در بازی بولینگ میس نامیده می شود.
تپ: تپ در بولینگ اصطلاحا جا ماندن یکی از پینهای سمت چپ که معمولا پین شماره ۷ یا ۱۰ است، می باشد.
واش در بولینگ: در بولینگ اوت شکست در گرفتن پین با توپ دوم و جاگذاری پین شماره ۱، واش نامیده می شود.
چاپ: در ورزش بولینگ اگر با توپ دوم از یک فریم پینی را از بین چند پین باقیمانده بزنیم و باز هم پینی بماند یا اگر فقط یک پین باقی مانده بود و پس از توپ دوم هنوز همان یک پین بماند اصطلاحا چاپ نامیده می شود.
منبع: www.beytoote.com
- آشنایی با ابزار مورد نیاز
توپ بولینگ 
توپ: وزن توپ های بولینگ به پوند محاسبه می شود. به ظاهر رنگی توپ های بولینگ نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. با این حساب سبک ترین توپ بولینگ هم ۲کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارد. پس حواستان باشد که با دست ضعیف یا آسیب دیده نمی شود سراغ ورزش بولینگ رفت.
هر کسی برای انتخاب توپ بولینگ باید به دو نکته توجه کند، وزن توپ و اندازه جای انگشتان. باید توپ بولینگی را انتخاب کنید که از پس پرتاب کردنش بر بیایید. اندازه انگشتتان هم باید به این سه سوراخ روی توپ بولینگ بخورد تا با کنترل آن را بغلتانید. لایه رویی توپ بولینگ پلی اتیلن است. در مرکز توپ های بولینگ یک فرم استوانه شکل با جنسی شبیه گچ وجود دارد با تعدادی زا ئده که به چرخیدن توپ بولینگ کمک می کنند و جهت آن را هم تعیین می کنند.
منبع: www.beytoote.com
به توپ های بولینگ معمولی و آماتور که بیش تر برای تفریح هستند، هاوس بال می گویند. که وقتی به یک سالن بولینگ می روید در اختیارتان می گذارند.
- کفش بولینگ
بولینگ کفش مخصوص خودش را دارد. یکی به خاطر اینکه کفش های معمولی روی لاین سر نمی خورند. بعد هم چون کفش های معمولی کف سالن بولینگ را کثیف می کنند و کیفیتش از بین می رود. بسته به اینکه چپ دست یا راست دست هستید کف یک لنگه از کفش های بولینگ یک کفی دارد تا روی لاین سر بخورید و پرتاب خوبی داشته باشید.
کفش های معمولی که در سالن های بولینگ هم به شما می دهندمعمولی است و اجاره کفش برای یک ساعت است.
کفش های حرفه ای بولینگ، حسن این کفش های بولینگ این است که می شود کفی مخصوص آن را وقتی کهنه می شود عوض کرد و یک کفی چسبی جدید چسباند.
- پین بولینگ
پین در بولینگ همان ۱۰ هدف چوبی است که در انتهای لاین می بینیم. جنس این پین ها ابتدا تمام چوب بود ولی بعدها به خاطر جلوگیری از شکستگی آن ها روی شان لایه ای از فایبرگلاس تعبیه کردند. طول پین های بولینگ ۲۵ سانتی متر است و ۱ کیلو و ۳۸۰ گرم وزن دارند. پین های بولینگ به صورت مثلثی و با فاصله ۲۰ سانتی متر از هم چیده می شوند. و همه امتیازات بسته به تعداد پینی دارد که شما در هر بار پرتاب در بولینگ می توانید بریزید.
منبع: www.beytoote.com
- سالن بولینگ
سالن های بولینگ به طور میانگین ۱۰ لاین برای بازی دارند و روی هر لاین حداکثر ۴ نفر می توانند بولینگ بازی کنند. کف سالن بولینگ کاملا پارکت است. قسمت میانی لاین تا یک سوم انتهایی را، روغن می زنند تا توپ بولینگ سر بخورد. دو قسمت کناری لاین را هم کاتر یا اصطلاحا جوب می گویند که اگر توپ بولینگ وارد آن شود از قسمت اصلی خارج شده و دیگر به پین های بولینگ برخورد نمی کند.
این فلش هایی هم که کف لاین می بینید برای هدف گیری بهتر است.
اگر هم عضو یکی از مجموعه های ورزشی شوید، حق عضویت می پردازید و برای ساعت های بازی تخفیف می گیرید. فقط یادتان باشد که از قبل برای آخر هفته برنامه ریزی کنید و اگر می خواهید با انجام بولینگ خوش بگذرانید یک لاین رزرو کنید، چون خیلی از باشگاهها ی بولینگ شلوغ هستند.
- مانیتور سالن بولینگ
این مانیتورها که در سالن بولینگ می بینید، همان صفحه امتیاز است. و برای هر بار ضربه زدن با توپ بولینگ تعداد پین های ریخته شده، امتیازتان و سرعت توپی که پرتاب کردید را برایتان نشان می دهد. برای هر چهار نفری که در یک ردیف بازی می کنند، دو دوربین بالای لاین نصب شده است که این ها را محاسبه می کند.
- تیبل
تیبل یک ست کامل است، شامل دستگاهی که پین های بولینگ را می چیند، توپ ها را برمی گرداند و دستگاه دست خشک کن. وقتی که توپ بولینگ را پرتاب می کنید این دستگاه توپ های ریخته شده را جمع می کند و بعد از آن هم ۱۰ پین جدید برایتان می چیند.
توپ بولینگ را هم از زیر لاین به دستگاهی که کنارتان است برمی گرداند. در انتهای تیبل هم یک دستگاه با باد سرد تعبیه شده است تا وقتی هنگام بازی بولینگ دست تان عرق کرد با باد آن را خشک کنید.
این دستگاه هایی هم که می بینید پشت ماجراست. که توپ های بولینگ را جمع می کند و دوباره می چیند. دو نفر هم همیشه آنجا مراقب هستند که اگر دستگاه ها گیر کرد درست شان کنند.
- دستگاه سوراخ کردن توپ بولینگ:
- بولینگ: وقتی بازی بولینگ حرفه ای می شود هرکسی توپ های خودش را دارد. توپ های حرفه ای بولینگ را که می خرند رویشان هیچ سوراخی ندارند. با این دستگاه و مته های مخصوصش که می بینید سه سوراخ به اندازه انگشت شصت و دو انگشت میانی روی توپ بولینگ ایجاد می کنند.
- ساک : ساک ورزشی و تجهیزات اضافه در بولینگ سلیقه ای است و هر کسی با توجه به بودجه اش هزینه می کند. البته این ها جزو هزینه های ورزشکاران حرفه ای این رشته به حساب می آید.
- کیسه توپ بولینگ: کیسه توپ هم از آن تجهیزات ورزشکاران حرفه ای به حساب می آید و وقتی با یک توپتان می خواهید به سالن بروید دیگر لازم نیست تا ساک بزرگی را با خودتان حمل کنید.
- کلودیوم: چون بولینگ با دست انجام می شود بیشترین آسیب را هم روی دست ها و انگشتان دارد. اول از همه اینکه ۳ انگشتی که با آن ها توپ بولینگ را می گیرید بعد از مدتی تغییر فرم می دهند و زخمی شدنشان هنگام بازی بولینگ کاملا طبیعی است.
برای اینکه آسیب و خراش های کوچک بازی بولینگ را متوقف نکند از مایعی لاک مانند به نام کلودیوم استفاده می کنند. باند کوچکی روی ناحیه زخمی می گذارند و بعد آن را روی باند می مالند تا روی زخم ها را بگیرد.
منبع: www.beytoote.com
- نحوه بازی بولینگ
توپ بولینگ را از روی ریل برگشت بردارید. توپ را با هر دو دست بردارید، بازو را خم کنید و به سمت مسیر ورودی بروید. بهتر است تا به مسیر ورودی نرسیده اید انگشتان را داخل سوراخهای توپ بولینگ فرو نبرید چون ممکن است مجبور شوید صبر کنید تا بازی بازیکن دیگری تمام شود. اینکار باعث خستگی یا عرق کردن غیر ضروری انگشتان بخصوص انگشت شصت می شود.
- نشانه گیری در بولینگ
بدیهی است که در ورزش بولینگ نشانه گیری بسیار مهم است. اگر نتوانید با توپ بولینگ هدف را مشخص کنید توپ در جای درست به پینهای بولینگ اصابت نخواهد کرد.
بولینگ، زمان بندی و حفظ تعادل
در بولینگ مسیر ورودی به دو معنی بکار می رود :
قسمتی از مسیر اولیه قبل از فول لاین که می ایستید و توپ بولینگ را پرتاب می کنید. حرکات مشخصی است که در این مسیر انجام می دهید و توپ را می چرخانید تا به طرف پینها پرتاب کنید.
- تعادل بدن در بولینگ
تعادل بدن در واقع يکی از مهمترين عوامل حساس و سرنوشت ساز در لحظه تحويل توپ بولینگ طی مسير ورودی است. تنظيم تعادل برای جلوگيری از سقوط شما لازم است اما باعث عدم کارائی در سه هدف اصلی مسير ورودی می شود:هدف اول توليد انرژی است که ضمن تنظِم مجدد تعادل در بازی انرژی هدر می رود و به توپ منتقل نمی شود. هدف دوم هماهنگی حرکات پاندولی با قدمها است . تا زمانيکه توپ را رها می کنيد بايد اين حرکات هماهنگ و موزون باشند. اگر دوباره تعادل بر قرار کنيد حساسيت زمان بهم ريخته و برای انتقال انرژی به توپ مجبوريد آن را زودتر يا ديرتر از موعد رها کنيد که به پرتاب شما بستگی دارد. هدف سوم نشانه گيری دقيق با توپ است . عدم تعادل و در واقع تغيير برای حفظ تعادل ممکن است شما را وادار کند متمايل شويد يا کلا باعث شود از مسير منحرف شويد که در هر دو حالت شما را از نشانه گيری دقيق دور می کند و باعث می شود توپ بولینگ را از سمت راست يا چپ نقطه مورد نظرتان رها کنيد. بنابراين رمز موفقيت در حرکات مسير ورودی و تحول صحيح توپ و از بين بردن عدم تعادل در حرکاتی است که نياز به اصلاح آگاهانه دارد. اما قبل از اينکه بتوانيد عدم تعادل را از بين ببريد بايد آنها را تشخيص دهيد. مسئله اين است که مغز ما بخودی خود برای برقراری تعادل طراحی شده است. بنابراين مجبور نيستيم به هر قدمی که بر می داريم فکر کنيم . بيشتر بازيکنان بولينگ با علائمی که موجب عدم تعادل و اصلاح حرکات می شوند آگاهی دارند و توپ در مسيری که انتظار داشتند نرفته است. پس آنها بجای اصلاح علل اصلی مشکلات با افزودن حرکاتی اضافی و غير معمول در حرکات مسير ورودی آنها را بهبود می بخشند. متاسفانه اين تنظيم معمولا عدم تعادل بيشتری را بوجود می آورد و در نتيجه اصلاح آگاهانه بيشتر می شود.
اين حرکات غير معمول و نشان دهنده گرفتاريهائی است که بعضی بازيکنان دارند. راه حل اين است که بجای مبارزه آگاهانه با سيستم تعادل بدن با آن کنار آمد. آگاهی به تغييرات اصلاحی ضمير آگاه را متوجه می کند و به عدم تعادلی که لازم است از بين برود اشاره می کند.
منبع: www.beytoote.com
- دستورالعمل های استيل شروع ، قدمها و پرتاب توپ
اولين قدم در پيشرفت استيل شروع، تعيين محل ايستادن با توپ روی خط بازی در مسير ورودی است. محل دقيق استيل شروع بستگی به وضعيت بدنی شما دارد. وقتی محل استيل شروع مشخص شد، توپ را بلند کرده و آن را تا امتداد آرنج بالا ببريد.
مطمئن شويد توپ و مچ دست تان در امتداد شانه راست قرار دارد. در حاليکه وزن تان را بطور مساوی روی هر دو پا تقسيم کرده ايد در استيل شروع بايستيد بدن را جلو ببريد تا جائيکه فشار روی پهلوی پای چپ باشد. پای راست را جلو ببريد. سپس برای انتقال وزن بدن به پای راست، پاشنه پای راست بايد با زمين تماس داشته باشد.
در محل مناسب استيل شروع قرار بگيريد و با پای راست قدم اول را بر داريد. سپس با پای چپ قدم دوم را ادامه دهيد.
قدم سوم مجددا با پای راست برداشته می شود. همانطور که در خيابان راه می رويد. با پاشنه و پنجه قدم بلندتری بر داريد وقتی قدم می زنيد احساس می کنيد وزن شما جلو و روی پائی است که ساکن و بی حرکت است.
تنها تفاوت راه رفتن معمولی با اين قدمها اين است که در بولينگ هر قدم بلندتر از قدم قبل است. يعنی اولين قدم معمولی دومين قدم بلندتر و قدم سوم بلندتر و تقريبا پرش است. جائيکه قدم آخر را می گذاريد به اندازه قدم اول مهم است. دقت کنيد که از روی کدام برد شروع کرده ايد و در پايان قدم سوم پای شما بايد روی همان برد قدم اول باشد.
مسير قدمهايتان را دقيقا کنترل کنيد. اگر متوجه شديد به طرفين کشيده می شويد. قبل از تمرکز حواس بايستيد، تمرکز گرفته و بدون خم شدن زانو قدمی بر داريد. هنگام قدم برداشتن حرکات صحيح دستها را کنترل کنيد. آنها بايد کنار بدن کاملا راحت آويزان شوند. هيچ فشاری در اين چند قدم به دست و پايتان نياوريد.
حرکات بايد کاملا طبيعی باشند و تقريبا با همان سرعت معمولی قدم برداريد. ليز خوردن در واقع آخرين قدم مسير ورودی است و مهمترين نکته ای که بايد در اين مرحله بخاطر داشت اين است که حرکات و استيل بدن بايد آنقدر نرم باشند که انرژی توليد شده توسط حرکت آنی به توپ منتقل شود.
ليز خوردن اين مسير را طولانی تر نمی کند و بدن را هم عقب تر نمی برد. به محض اينکه پای چپ از کنار پای راست عبور کرد و وزن را از پای راست به پای چپ انتقال داديد شروع به ليز خوردن کنيد. وزن شما ابتدا به پنجه ها بعد به توپ و توسط توپ به پا و دوباره به توپ و پاشنه پای چپ منتقل می شود.
اگر توانستيد در اين نقطه تعادل را حفظ کنيد، تمام وزن بدن روی پای چپ خواهد بود و با پای راست که آزاد است می توانيد به هر سمتی حرکت کنيد. گرچه نيازی نيست تا برای حفظ تعادل و جلوگيری از سقوط پای راست را حرکت دهيد. وقتی به جلو حرکت کرديد پای راست را جلو ببريد و دوباره به حالت ايستاده برگرديد. در اينجا دوباره وزن شما روی هر دو پا متمرکز خواهد بود.
منبع: www.beytoote.com
