موتورسیکلت وسیله کم هزینه، پر کاربرد و در دسترس امروزی در ابتدا با گذاردن انواع موتور ها بر روی دوچرخه ها بوجود آمد و به تدریج توانست جایگاهی شایسته در رفت و آمد به خصوص در درون شهرها پیدا کند، با پیشرفت علوم و صنایع مهندسی این وسیله کاربردهای ورزشی و تفریحی فراوانی از جمله مسابقات سرعت، پرش و حتی نمایشی پیدا نمود.
- محتویات:
تاریخچه بوجود آمدن موتورسیکلت در دنیا
تاریخچه موتورسواری در ایران
انواع مسابقات موتورسیکلت سواری در دنیا
آشنایی با مسابقات مشهور موتورسیکلت جهان
- تاریخچه بوجود آمدن موتورسیکلت در دنیا
موتور سیکلت های دوچرخ با یک پیشرانه تامین کننده نیروی محرکه(موتور) به عنوان یک وسیله نقلیه ارزان قیمت و بسیار مفید در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار می گیرد. شاید بتوان موتور سیکلت را دوچرخه ای نامید که، در مکانیسم حرکتی به کمک یک موتور احتراقی توسعه یافته است.اولین ایده ساخت یک وسیله موتوری دوچرخ یا موتور سیکلت توسط دوسازنده آلمانی دوچرخه به نام های "گوتلیب دایملر"و "ویلهلم می باخ" در شهربدکانسات (اشتوتکارت) در سال ۱۸۵۵ اجرا و موتور سیکلت اختراع شد، درواقع وسیله ای که ساخته شده بود همان دوچرخه موتور دار بود که با مواد نفتی تغذیه می شد. بدنه آن از چوب و چرخ ها ترکیبی از اسپوک های چوبی با تسمه ها و یک شاسی فلزی بود که در کنار پیشرانه تک سیلندر اتوسیکل و یک کاربراتور تلمبه ای، وسیله نقلیه ابتدایی مذکور را به حرکت در می آورد. سازندگان این اختراع خودروی خود را Reitwagen یعنی خودروی سواری نام نهادند. هدف اولیه آنها طراحی یک وسیله نقلیه رسمی نبود بلکه تلاش آن ها بر طراحی یک حمل کننده موتوری چرخ دار متمرکز شده بود. البته اگر موتورسیکلت را کسی به عنوان دوچرخه ای که با نیروی بخار کار کند تعریف نماید، نخستین موتورسیکلت آمریکایی بوده است ولی نه به شکل موتورسیکلت های امروزی.
این وسیله در نمایشگاه ها و سیرک های آمریکای شرقی در سال ۱۸۶۷توسط سیلوستر هاروارد روپردر ماساچوست در معرض دید همگان قرار گرفت. یک نمونه از ماشین «روپر» ساخت سال ۱۸۶۹ موجود است. این دستگاه از یک پیشرانه دو سیلندر زغال سوز ساخته شده است و یک میله اتصال به طور مستقیم چرخ عقب را به حرکت در می آورد و البته بیشتر به یک سواری امروزی می ماند تا یک موتورسیکلت. در اوایل گسترش صنعت تولید موتورسیکلت، سازندگان دوچرخه بسیاری وجود داشتند که تولیدات خود را به وسایلی با پیشرانه های دورن سوز مجهز ساختند.در ابتدای کار تمامی تولیدکنندگان طراحی مدل های سه یا چهار چرخه را در دستورکار خود قرار دادندو این حالت امنیت و اطمینان کافی برای کنترل وسیله و زمین نخوردن راننده را تضمین می کردکه با قوی تر شدن پیشرانه ها و توسعه طراحی بدنه دوچرخه ها توسط سازندگان موتورسیکلت کم کم توسعه یافت.یک مدل دوچرخ بسیار جالب مدل «میلت» بود که بعدها در سال 1۸۹۲ طراحی شد. میلت از یک پیشرانه پنج سیلندر استفاده می کردکه به عنوان توپی چرخ عقب نیز به کار می رفت، سیلندرها همراه چرخ دور می خوردند و میل لنگ آن نیز محور عقب را تشکیل می داد.اولین تولید واقعاً موفق مدل دوچرخ هیلدن براندو ولفهولر نام گرفت و در سال ۱۹۸۴ در مونیخ عرضه شد که یک پیشرانه دوتایی موازی در پایین بدنه نصب شده بود که سیلندرهای آن جلو وعقب می رفت.
میله اتصال مستقیماً به محور چرخ عقب متصل می شد و به جای استفاده از چرخ سنگین برای ذخیره انرژی در بین احتراق سیلندر در این موتور یک جفت تسمه محکم ارتجاعی مورد استفاده قرار گرفته بود که هر کدام در قسمت خارجی بر سیلندر نصب می شد. سیستم خنک کننده پیشرانه، با استفاده از یک مخزن آب (رادیاتور) که در بالای گلگیر عقب نصب شده بود، کار می کرد. در سال ۱۸۹۵ شرکت فرانسوی «دودیون باتن» پیشرانه ای ساخت که امکان تولید انبوه و عمومی موتورسیکلت را فراهم می کرد. این پیشرانه سبک، کوچک و با دور موتور بالا بود که از باتری و احتراق زغال استفاده می کرد. دودیون باتن ، این پیشرانه ۲٫۱ اسب بخاری را برای استفاده در موتورهای شهری ارائه کرد، پیشرانه فوق متوسط شرکت های متعددی همچون «ایندین» و «هارلی دیویدسن» در امریکا کپی شد. اگرچه یک آمریکایی به نام «پنینگتون» تعدادی ماشین از این دست را در سال ۱۸۹۵ ساخت. اولین تولیدکننده آمریکایی موتورسیکلت «آرینت-آستره» بود که توسط شرکت «هتز» در «واتهام ماساچوست» ساخته شد.تا قبل از جنگ جهانی اول، بزرگ ترین تولیدکننده موتورسیکلت شرکت ایندین بود.
پس از آن شرکت هارلی دیویدسن این جایگاه را دراختیار داشت. در سال ۱۹۲۸ کمپانی DKW بود که به یزرگ ترین سازنده موتورسیکلت تبدیل شده بود. موتورسیکلت های کارخانه BMW در سال ۱۹۲۳ با موتور دوقلو یا «باکسر» وارد عرصه رقابت شد. پس از جنگ جهانی دوم گروه BSA در سال ۱۹۵۱موتورسیکلت های «تریومف» را خریداری کرد تا بدین ترتیب ادعای تولید یکی از چهار تولیدکننده موتورسیکلت در جهان تبدیل شود و بعد از آن به عنوان به بزرگترین تولید کننده وقت تبدیل گردد.شرکت آلمانی NSU از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۰ به بزرگترین سازنده موتورسیکلت بدل شد. اما در ۱۹۷۰ سالی که شرکت های ژاپنی و در راس آنها «هوندا» گوی رقابت را از دیگر رقبا ربود کا تا اکنون نیز در اختیار داشته است. تولیدکنندگان انگلیسی (تریومف-BSA-نورتون) تا قبل از از به عرصه آمدن هوندا جایگاه غالبی در تولید موتور سیکلت در بازار داشتند اما تولیدات سریع، ارزان، متنوع و با کیفیت برتر ژاپنی ها در اوایل ۱۹۷۰ بازار را از دست دیگران و بخصوص انگلیسی ها خارج کرد.امروزه شرکت های هوندا، سوزوکی، کاوازاکی صنعت موتورسیکلت را دراختیار گرفته اند. اگرچه کمپانی های مانند هارلی دیویدسن هنوز از محبوبیت بالایی برخوردار هستند و در سال های اخیر نیز برخی از مارک های دیگر و بخصوص مارک های ایتالیایی مانند دوکاتی نیز توانسته اند محبوبیت زیادی به دست آورند.
منبع: https://www.nikrunmotor.com
- تاریخچه موتورسواری در ایران
شروع فعالیت موتور سواری به اواخر دهه ۲۰ خورشیدی بر می گردد که با ورود موتورهای انگلیسی به کشور عده ای از علاقه مندان شروع به برپایی نمایشات موتور سواری در میدان ارک تهران و جلالیه (پارک لاله فعلی) در روز های تعطیل نمودند تا اینکه در سال ۱۳۴۰ با ورود اولین موتورهای ساخت ژاپن به ایران یکی از وارد کنندگان برای تبلیغ اقدام به برگزاری یکدوره مسابقات به صورت تور بین تهران و مشهد نمود که در این مسابقه حسین پیر هادی اول؛ علی باقری دوم؛ اصغر حمیدی سوم شدند که اکثر شرکت کنندگان از کسبه دوچرخه فروش و موتور فروشان تهران و مشهد بودند.
واردات موتور سیکلت در ایران بصورت انبوه به اواخر دهه ۲۰ شمسی برمیگردد که در آن سالها انواع موتور سیکلتهای انگلیسی از قبیل B.S.A ماچلس تریومف آریل رویال ، سه تفنگه و… توسط تجار و بازرگانان ایرانی به کشور وارد می شد. این موتور سیکلتهای انگلیسی نزدیک به ۲۰ سال یکه تاز بازار موتور سیکلت ایران بودند. کم کم در اواخر دهه ۳۰ شمسی بود که موتور سیکلتهای ایتالیایی از قبیل تستی دوکاتی و سبا لامبرتا ومارکهای آلمانی مثل زاکس زونداب جاوا وموبیلت و پژوهای فرانسوی هم وارد ایران شدند.
منبع: https://www.mafiri.ir
- آشنایی با انواع مسابقات موتورسواری در سطح دنیا
مسابقات رسمی موتور سواری طبق سایت فدراسیون جهانی موتور سواری به شکل زیر است :
مسابقات پیست
مسابقات جهانی سوپراسپرت 300
مسابقات جایزه بزرگ (گرند پریکس) یا همان جی پی GP
مسابقات جهانی سوپربایک و سوپراسپرت
مسابقات استقامتی
مسابقات سایدکار
مسابقات سوپراستاک
مسابقات ردبول روکیز کاپ Red Bull Rookies Cup
رکورد سرعت
مسابقات کراس
مسابقات جهانی موتورکراس نوجوانان
مسابقات موتورکراس MXGP/MX2
مسابقات موتور کراس سایدکار
مسابقات موتور کراس نوجوانان
مسابقات سوپرکراس
مسابقات سوپر موتو
مسابقات اسنوکراس
مسابقات موتور کراس ملت ها
مسابقات موتور کراس بانوان
مسابقات فری استایل Freestyle
مسابقات موتور کراس پیشکسوتان
مسابقات فری استایل ملت ها
مسابقات اسنوکراس بانوان
مسابقات تریال
مسابقات FIM Trial E Cup
مسابقات جام جهانی تریال بانوان
مسابقات تریال ملت ها
مسابقات تریال
مسابقات ایکس تریال
مسابقات تریال بانوان
مسابقات تریال ملت های بانوان
مسابقات قهرمانی جهان تریال2
مسابقات ایکس تریال ملت ها
جام تریال 125 سی سی
مسابقات ایندورو یا اندرو
مسابقات ایندورو یا اندرو وینتیج ترافی FIM Enduro Vintage Trophy
مسابقات ایندورو یا اندرو ISDE ( معروف به Six Days(
مسابقات ایندورو یا اندرو
مسابقات جونیور ایندورو یا اندرو
مسابقات ایندورو یا اندرو بانوان
مسابقات ایندورو یا اندرو جوانان
مسابقات سوپر ایندورو یا اندرو
مسابقات جوانان و بانوان سوپر اندرو یا ایندورو
مسابقات رالی
مسابقات رالی کشور نوردی پیشکسوتان
مسابقات رالی کشور نوردی
مسابقات رالی کشور نوردی بانوان
مسابقات رالی کشور نوردی چهارچرخ
مسابقات رالی کشور نوردی نوجوانان
مسابقات رالی قاره نوردی باجا
مسابقات رالی قاره نوردی باجا بانوان
مسابقات رالی قاره نوردی باجا چهارچرخ ها
مسابقات رالی قاره نوردی باجا نوجوانان
مسابقات مسیر رانی (پیست(
مسابقات جهانی بازی های مسیر رانی
دوره های آموزشی مسیر رانی
مسابقات سایدکار 1000 سی سی Sidecar
مسابقات مسیر رانی جایزه بزرگ
مسابقات مسیر رانی یخی گلدیاتور
انواع مسابقات موتورسواری که به شکل رسمی در سرتاسر جهان برگزار می شود و مسابقاتی که برای آنها تیم های کاملا رسمی و حرفه ای تشکیل شده است و پشت همه آنها مهندسان کاربلد با تخصص و تکنولوژی روز دنیا در حال انجام وظیفه اند. علاوه بر معرفی قابلیت ها و ویژگی های موتورهای مختلف که در کلاس های متنوع قرار دارند، شرایط پیست ها، نحوه برگزاری مسابقات و همچنین نحوه رانندگی آنها به اشکال مختلف را دارا می باشد. رقابت روی دوچرخ در دنیای موتوراسپرت بسیار دیدنی است و هدف ما این است که به صورت کاملا مفصل حواشی پیرامون آن را هم برای علاقه مندان بازگو کنیم تا شاید روزگاری شاهد برگزاری این مسابقات مهیج و حرفه ای در داخل کشور باشیم.
- Trials championship
این مسابقات یکی از سخت ترین و طاقت فرساترین رقابت های موتورسواری است که در آن سرعت معنا ندارد. این نوع رقابت ها به رقص باله با موتور معروف است و اغلب در محیط های بسته و کمتر در محیط های باز برگزار می شود. حفظ تعادل با این موتورها حرف اول را در یادگیری مهارت این رشته خواهد زد خصوصا که بحث گذشتن از مانع های مختلف هم در پیش باشد. در موتورسواری تریال کوچک ترین برخورد پا با زمین به عنوان یک امتیاز منفی تلقی می شود و معنای آن این است که شرکت کننده می بایست همواره در هر شرایطی پایش را برای حفظ تعادل روی زمین نگذارد.
درحال حاضر تیم کشور اسپانیا در این رقابت ها حرف اول را میزند
یک موتورسوار ماهر شگرد کارش این است که اگر چرخ جلوی موتورسیکلتش در تماس با قطعه سنگی به هوا بلند شد با عملیات آکروباتیک و فشار متناسب بر دسته گاز چرخ عقب را هم همراه آن در هوا به پرواز درآورد و بعد کمی جلوتر سالم بر زمین فرود آید و حتی اگر لازم بود چرخش سریعی را هنگام فرود انجام دهد. شرکت کنندگان در مسابقه را فقط یک نفر به عنوان مربی یا دستیار می تواند همراهی کند و موتورسوار تا زمانی که زمین نخورده و یا 5 امتیاز منفی نگرفته می تواند جهت عبور از موانع تلاش کند. پیشرانه این موتورها 299 سی‌سی حجم دارد و می تواند تا حدود 45 اسب بخار یا بیشتر تولید کند.
مسابقات جهانی موتور های تریال در محیط باز
- Speed way GP
شاید در بین تمامی رقابت های موتورسواری خصوصا در داخل کشور این رقابت بین موتورسوارها ناشناخته باشد؛ رقابت های Speed way یکی از موفق ترین و پرطرفدارترین مسابقات شمال اروپا و آمریکا به شمار می رود تا جایی که بعضا تا حدود 40 هزار تماشاگر را به پای پیست های گِلی این مسابقات می کشاند. موتورسیکلت های مورد استفاده در این نوع رقابت ها دارای یک دنده هستند و جالب آن که هیچ گونه ترمزی برای نگه داشتن موتورها تدارک دیده نشده و تنها موتورسوار باید با استفاده از تجربه و کمک گرفتن پاها سعی در کم کردن سرعت داشته باشد.
این مسابقات در کشورهای اتریش، هلند، دانمارک، استرالیا، لهستان، سوئد برگزار میشود
پیست های این رقابت ها از شن، خاکی به نام دولومیت و...پوشیده شده است که قبل از مسابقه توسط ماشین های آبپاش به گل نسبتا نرمی تبدیل می شوند. همه هیجان این مسابقات به لیزخوردن موتورها در قسمت های دایره ای پیچ هاست به نحوی که شاسی موتور در جهت خلاف فرمان زاویه می گیرد و محور عقب نیز با سرعت هرچه تمام تر نیروی مورد نظر موتورسوار را تامین می کند. در هر سری از این رقابت ها تیم های دونفره در آن شرکت می کنند و هر مسابقه نیز با 4 موتورسوار آغاز می شود. پیشینه این مسابقات به قبل از جنگ جهانی اول و حوالی سال های 1919 بر می گردد و اوایل در کشورهای استرالیا و آمریکا با شمایل خاصی به شکل حرفه ای برگزار می شود.
آبپاشی پیست قبل از آغاز مسابقه
- رقابت های جهانی موتورکراس
موتورسیکلت های کراس در کلاس موتورهای آفرودی قرار می گیرند که جدای از کلاسی به نام اندرو هستند. هدف از طراحی موتورهای کراس مسابقه درون پیست و پرش بلند است به نحوی که کمترین میزان ضربه را به موتورسوار وارد کنند. شاسی و همچنین سیستم تعلیق آنها آنقدر پیشرفته است که می تواند ضربه هایی در حدود 1 تن را تحمل کند. مسابقات در این کلاس در حجم های 125، 250 و 450 در پیست های مختلف برگزار می شود. پیست های مسابقات کراس به هیچ عنوان مسطح نیستند و تنها چالش های آنها مسیرهای با پستی و بلندی زیاد است که اکثرا موتورسواران را به پرش های طولانی وادار می کند.
مسابقات پرش آزاد
طول پیست ها اغلب 1 کیلومتر است و موتورسوارها باید در حدود 10 تا 25 بار آن را دور بزنند. این رقابت ها علاوه بر مسابقات جهانی در کشورهایی همچون بریتانیا، اسپانیا و آمریکا به صورت لیگ درون کشوری نیز برگزار می شود. همچنین گفتنی است رانندگان این موتورها در مسابقات پرش های نمایشی نیز شرکت می کنند. در این مسابقات موتورها با سرعتی نزدیک به 80 تا 100 کیلومتر به سمت سکوی پرشی حرکت می کنند که بعضا ارتفاع آنها به 20 متر می رسد. سپس با انجام حرکات نمایشی و فرود سالم از داورها امتیاز کسب می کنند.
- GP موتو
موتو GP پرطرفدارترین رشته موتورسواری در تمامی مسابقات موتورسواری دنیاست و سرمایه گذاری در این رشته از سوی شرکت کنندگان در این مسابقات بی اندازه است. این رشته با بیش از 65 سال قدمت، یکی از قدیمی ترین مسابقات قهرمانی جهانی در رشته موتورسواری و اتومبیلرانی است. به طوری که نخستین فصل آن در سال 1949 و بعد از جنگ جهانی دوم برگزار شد. نکته ای که در معرفی این رشته حائز اهمیت است وجه تمایز رقابت های موتو جی‌پی و سوپربایک است بدین ترتیب که موتورهای سوپربایک همان موتورهای خیابانی اصلاح شده هستند اما موتورهای شرکت کننده در رقابت های جهانی موتو GP به شکل کاملا اختصاصی طراحی شده اند و نمی توان با آنها در خیابان رانندگی کرد و همچنین خرید آنها برای مردم عادی میسر نیست. 
والنتینو روسی بین سال های 2000 تا 2004 توانست 5 عنوان قهرمانی فصل را به دست بیاورد
در این سری از رقابت ها رانندگان از سطوح پایین تر موتو 3 و سپس موتو 2 راه پیدا می کنند. در سطوح پایین تر قابلیت های فنی و آیرودینامیکی تمامی موتورها با یکدیگر تفاوت های اندکی دارند و این تنها جسارت و مهارت راننده هاست که می تواند آنها را به سطح موتو جی‌پی برساند. تمامی پیشرانه های در این سطح 4 سیلندر هستند و حجمی بالغ بر 1000 سی‌سی دارند. قدرت آنها بیش از 240 اسب بخار است و می توانند تا سرعت 350 کیلومتر بر ساعت در پیست رانندگی کنند ضمن آن که لاستیک های مختص این رقابت ها به راننده ها اجازه می دهد تا 65 درجه به داخل پیچ خم شده و با سرعت هرچه بیشتر پیچ های مختلف را طی کنند.
موتورسوار های دوکاتی در سال 2007 بالاخره توانستند بر حکمرانی موتورهای ژاپنی در این رشته پایان دهند
https://www.khodrotak.comمنبع:
- آشنایی بیشتر با سری مسابقات WSBK
این مسابقات که به رقابت های سوپربایک معروف هستند، هر ساله در 13 مرحله برگزار می شوند. مسابقات سوپربایک از تورنمنت های سوپراسپرت ها به طور جداگانه برگزار می شود. رانندگان در هر مرحله از مسابقات سوپربایک باید در دو مسابقه جداگانه شرکت کنند اما مسابقات کلاس سوپراسپرت ها که دارای موتورهای ضعیف تری هستند، تنها در یک رقابت برگزار خواهدشد. امسال دو پیست لازیتزرینگ و جرز آلمان و اسپانیا به علت عدم بازسازی گسترده حذف و پیست و های جمهوری چک و آرژانتین به تقویم مسابقات سوپربایک اضافه شده اند.
قهرمانی تیم کاوازاکی در سال قبل
هم اکنون جاناتان ریا از تیم کاوازاکی با 506 امتیاز در مکان نخست و چاز دیویس از تیم دوکاتی با 363 امتیاز در مکان بعدی قرار دارند که راننده تیم ژاپنی بخت اول قهرمانی این مسابقات به شمار می رود. آخرین مرحله از مسابقات سوپربایک و سوپراسپرت در 12 و 13 آبان در کشور قطر برگزار می شود. پیست لوسایل قطر میزان تنها مسابقه باقیمانده در سال 2017 است و در آن کاپ قهرمانی به راننده تیم دوکاتی تقدیم خواهدشد. گفتنی است رانندگان موتورهای سوپربایک 20 دور و موتورهای سوپراسپرت باید 19 بار این پیست بسیار مجهز در غرب آسیا را دور بزنند.
- مسابقات موتورسواری رالی داکار
رالی داکار در مسیر 8500 کیلومتری خود از کشورهای مختلف آمریکای جنوبی شامل آرژانتین، بولیوی و شیلی عبور می کند و مانند مسابقات هر ساله، محل رقابت ماشین های ویژه، کشنده ها، موتورسیکلت ها و چهارچرخه ها خواهدبود. این وسایل نقلیه و خصوصا موتورسیکلت ها در طی مسیر مسابقه دو هدف اصلی و مهم دارند؛ اول این که در مسیر سخت مسابقه، سالم باقی بمانند و دوم این که این رقابت خارج جاده ای را برنده شوند. حجم پیشرانه تمامی موتورهای شرکت کننده در این رالی در حدود 450 تا 600 سی‌سی است که اغلب 2 سیلندر هستند. در این رشته استقامت موتورسوار و همچنین موتورسیکلت از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که پستی و بلندی های مسیر به حدی است که تنها بدن ورزیده و با استقامت می تواند تحمل این مسیرهای ناهموار را داشته باشد.
نمایی از این مسابقات در سال 2017
کمک فنرها به حدی تقویت شده اند که می توانند اکثر ضربات این مسیرها را جذب کنند و بیش از نیم متر به داخل جمع شوند. حجم مخزن سوخت آنها بیش از 3 برابر موتورهای کروز عادی است و راننده ها نیز به قمقمه آب مجهز هستند. همچنین گفتنی است تایم در این مسابقات معیار پیروزی موتورسواران است و موتورها با فاصله زمانی معینی با هماهنگی تیم پشتیبانی خود از خط شروع حرکت خواهدکرد. تیم های موتورسواری در این رقابت ها می توانند با دو شرکت کننده حاضر شوند. سیرل دسپرس در این رقابت ها با قهرمانی های پی در پی و کسب 6 عنوان بسیار مشهور است و از طرفی پیتر هانسل فرانسوی نیز از معدود رانندگان موفقی است که توانسته قهرمانی را هم در رشته موتورسواری و هم در رشته مسابقات خودرو کسب کند.
