محتویات:
⦁ تاریخچه جهانی
⦁ ایران کاپ
⦁ تنیس روی میز ایران
⦁ اسطوره های تنیس روی میزجهان
⦁ نکات ایمنی ورزش تنیس روی میز
| نوع ورزش | راکتی |
| تعداد بازیکنان | انفرادی و دوبل |
| نام فدراسیون جهانی | ITTF |
| نامهای دیگر | پینگ پنگ ، فلیم فام ، ویف واف، گوسیما |
تاریخچه
تنیس روی میز ورزش خیلی قدیمی نیست. اولین نشانه هان مربوط به این رشته ورزشی مربوط به دهه های پایانی قرن نوزدهم میلادی برمی گردد، سربازان انگلیسی در هند و آفریقای جنوبی به وسیله ی بسته های سیگار و چوب پنبه نوشابه، یک میز و تعدادی کتاب در وسط میز بازی می کردند. این ورزش در ابتدا تنیس داخل سالن نامیده می شد. به مرور زمان و در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان این ورزش با نام هایی چون( ویف واف و گوسیما و... ) شناخته می شد.
برادران پارکر اولین افرادی بودند که لوازم مناسب برای این ورزش تولید کردند. در سال ۱۹۰۲ اولین راکت های حرفه ای این ورزش ساخته شد و انجمن پینگ پنگ در انگلستان تاسیس شد. هر چند این ورزش ابتدا به عنوان یک سرگرمی در بین افراد رایج شد که با هم بازی می کردند ولی به تدریج در انگلستان و اروپا گسترش یافت. با ورود تجهیزات این رشته ورزشی به ژاپن در حدود سال های ۱۹۲۰ تعداد بیشتری از مردم دنیا با این ورزش جدید آشنا شدند.
فدراسیون بین المللی تنیس روی میز در سال ۱۹۶۲ در گردهمایی بین المللی که در برلین تشکیل شده بود با حضور کشورهای انگلیس، سوئد، مجارستان، هند، آلمان، دانمارک، چکسلواکی، استرالیا و ولز تأسیس شد. اولین دوره رقابت های قهرمانی جهان یک سال بعد در کشور انگلستان برگزار شد.
در سال های اولیه رقابت های جهانی تا حدود دهه پنجاه میلادی تیم های مجارستان، انگلیس، چکسلواکی و تیم های اروپایی بر سایر تیم ها برتری داشتند ولی با پیشرفت این رشته ورزشی در شرق آسیا و ورود ژاپن، چین، تایوان و کره جنوبی به این رقابت هاریال برتری ژاپنی ها و بعدها کره ایها و چینی ها به حدی رسید که امروزه در رقابت های جهانی و المپیک تمامی رویدادهای این ورزش با برتری ورزشکاران این کشورها به پایان می رسد. ورزش تنیس روی میز از بازی های المپیک ۱۹۸۸ وارد برنامه بازی ها شد. البته این رشته ورزشی از ۱۹۵۸ و سومین دوره بازی های آسیایی در برنامه این رقابت ها قرار گرفت.
ایران کاپ (IRAN CUP)
جایزه ای برای مقام نخست مسابقات دوبل (دو نفره)مردان جهان به نام IRANCUP در نظر گرفته شده و از آن زمان تا کنون این کاپ در جریان مسابقات جهانی که هر دو سال یکبار برگزار می گردد به برندگان اهدا می گردد در سال ۱۳۳۲ برای اولین بار مسابقات قهرمانی کشور در تهران برگزار شد در سال ۱۳۵۶ شمسی تیم بانوان ایران در مسابقات جهانی سوئد شرکت نمود.
منبع: فدراسیون تنیس روی میز ایران http://irttf.ir
تنیس روی میز در ایران
ورزش تنیس روی میز نخستین بار در سال های ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ توسط خارجی های مقیم آبادان و مسجد سلیمان به ایرانیان معرفی شد. تا سال ۱۳۲۵ که فدراسیون تنیس روی میز تأسیس شد، بازیکنان ایرانی با انجام بازی های داخلی با خارجیان مقیم ایران در این رشته پیشرفت می کردند. هفت سال پس از تأسیس فدراسیون اولین دوره مسابقه های قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۲ برگزار شد. در اولین دوره این رقابت ها ۳ تیم تهران، آبادان و خراسان در تهران رقابت کردند. در انفرادی امیر احتشام زاده با پیروزی بر هوشنگ بزرگ زاده به مقام قهرمانی دست یافت.
تنیس روی میز ایران در اولین میدان بین المللی که مسابقه های جهانی سال ۱۹۵۷ بود به مقام هفدهم مشترک در میان سی و سه تیم شرکت کننده دست یافت. علی رغم کمبود امکانات در آن زمان، تیم ایران در بازی های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو به مقام سوم دست یافت. امیر احتشام زاده و هوشنگ بزرگ زاده چهره های بی رقیب آن زمان تنیس روی میز ایران بودند. امیر احتشام زاده در بین سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۸ دوازده بار قهرمان ایران شد.
در بازی های آسیایی ۱9۶۶ تیم ایران به مقام پنجم دست یافت و هوشنگ بزرگ زاده در رقابت های انفرادی مکان سوم آسیا را به چنگ آورد و صاحب نشان برنز شد. بهترین عنوان ایران در تاریخ حضورش در رقابت های جهانی کسب مقام نهم جهان در سال ۱۹۶۳ است. در سال های ۱۹۶۵ (مقام دوازدهم)، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۱ (مقام شانزدهم) برای ما به دست آمد. پس از چندین سال غیبت به علت پیروزی انقلاب اسلامی، تیم ایران در سال ۱۹۸۰ در قهرمانی آسیا شرکت کرد و به مقام یازدهم رسید. اولین حضور ما در مسابقه های قهرمانی آسیا به سال ۱۹۷۲ در اولین دوره این رقابت ها در پکن شرکت کرد و به مقام هفتم رسید.
هر چند در دهه ۶۰ و ۷۰ هم بازیکنان خوبی چون مجید احتشام زاده، فواد کاسب، ابراهیم علیدخت، ابوطالب نجفی و ... در تنیس روی میز ایران حضور داشتند ولی هیچگاه دوران پرشکوه گذشته تکرار نشد. تا بعد از گذشت حدود 52 سال درسال 2018 نوشاد عالمیان در مسابقات آسیایی توانست با شایستگی به مقام سوم آسیا در انفرادی آقایان دست یابد و باعث افتخار نام ایران در این رشته محبوب گردد.
منبع: فدراسیون تنیس روی میز ایران http://irttf.ir
چگونگي بازي: فرد آغاز کننده، با استفاده از راکت بايد به گونه اي به توپ ضربه بزند که ابتدا توپ به نيمه ي میز خود و پس از عبور از روي تور، به نيمه ي میز فرد مقابل برخورد کند. در ضربه هاي بعدي توپ بايد فقط در نيمه ي میز طرف مقابل به میز بخورد.
ترتيب بازي: اين ورزش مي تواند به صورت انفرادي ( تک به تک ) يا گروهي ( دو به دو ) انجام شود. در بازي هاي انفرادي، زننده سرويس، يک سرويس صحيح را اجرا مي کند. سپس گيرنده ي سرويس يک برگشت صحيح را اجرا مي کند و به همين ترتيب زننده و گيرنده به طور متناوب به توپ ضربه مي زنند. در بازي هاي دو نفره، ابتدا زننده سرويس، يک سرويس صحيح را اجرا مي کند. سپس گيرنده ي سرويس توپ را برگشت داده، بعد، هم بازي زننده ي سرويس يک برگشت صحيح انجام مي دهد. پس از آن نفر دوم گيرنده ي سرويس، توپ را بر مي گرداند. به اين ترتيب هر بازيکن به نوبت و به طور متوالي به توپ ضربه مي زند تا يک نفر خطا کرده، طرف مقابل امتياز کسب کند.
سرويس درست: در آغاز يک سرويس، توپ بايد بدون حرکت روي کف دست آزاد زننده سرويس قرار داشته باشد. دست بازي، دستي است که راکت را مي گيرد و دست آزاد، دستي است که راکت نمي گيرد. سپس زننده سرويس توپ را تقريباً با حالت عمودي و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد؛ به صورتي که توپ پس از رها شدن حداقل 16 سانتي متر بالا بيايد. زماني که توپ پايين آمد، زننده سرويس به نحوي ضربه مي زند که توپ ابتدا با زمين خود و سپس بعد از عبور از روي تور مستقيماً با زمين حريف برخورد کند. در بازي هاي دو نفره ابتدا توپ بايد به نيمه سمت راست زمين زننده سرويس و گيرنده ي سرويس برخورد کند. بازيکن بايد طوري سرويس بزند که داور يک کمک او قادر به مشاهده ي رعايت مقررات صحيح از جانب او باشند. هر مسابقه ي تنيس روي ميز يک داور و يک کمک داور دارد که کمک داور در زمان تصميم گيري هاي ويژه به داور کمک مي کند.
گيم: بازي از پنج گيم يازده امتيازي تشکيل مي شود. هر بازيکن يا زوجي که زودتر به امتياز 11 دست يابد، برنده گيم خواهد بود، مگر آن که به امتياز مساوي 10 دست يابند. در اين صورت برنده، بازيکن يا زوجي خواهد بود که دو امتياز پي در پي بيش تر از حريف خود کسب کند.
امتياز : در موارد زير بازيکن يک امتياز کسب مي کند:
⦁ اگر حريف او نتواند يک سرويس صحيح اجرا کند.
⦁ اگر حريف او نتواند يک برگشت صحيح اجرا کند.
⦁ اگر حريف مانعي غير از راکت بر سر راه توپ ايجاد کند.
⦁ اگر حريف دو مرتبه ي متوالي به توپ ضربه بزند.
⦁ اگر بدن بازيکن به ميز ( سطح بازي ) بر خورد کند؛ به طوري که ميز را حرکت دهد.
⦁ اگر بدن بازيکن با تور برخورد کند.
⦁ اگر دست آزاد بازيکن به ميز ( سطح بازي ) برخورد کند.
⦁ در مسابقه هاي دو نفره اگر بازي کنان خارج از نوبتي که اولين زننده ي توپ و اولين گيرنده ي توپ تعيين شده است به توپ ضربه وارد کنند.
مـيــز: سطح روي ميز که سطح بازي ناميده مي شود، بايد به صورت مستطيل بوده، طول آن 74/2 متر و عرض آن 52/1 متر باشد. ارتفاع پايه هاي ميز بايد 76 سانتي متر باشد. سطح بازي بايد داراي رنگي يک نواخت و به صورت تيره و مات و بدون بازتاب نور باشد. خط سفيد کناره ي ميز به عرض 2 سانتي متر موازي با طول ميز و خط سفيد انتهايي به عرض 2 سانتي متر موازي عرض ميز کشيده مي شود. سطح بازي با يک تور عمودي به دو قسمت مساوي تقسيم مي شود. هر زمين با يک خط مياني سفيد به عرض 3 ميلي متر، به دو قسمت مساوي به نام « نيم زمين » تقسيم مي شود.
مجموعه ي تور: مجموعه ي تور شامل تور، ضمائم آن، پايه ها و گيرنده هايي است که مجموعه اي تور به ميز متصل مي کند. تور بايد با طنابي که طرفين آن به دو پايه ي عمودي به ارتفاع 25/15 سانتي متر بسته شده متصل شود. ارتفاع تور از سطح ميز بايد 25/15 سانتي متر باشد.
توپ : توپ بايد کروي شکل و قطر آن 40 ميلي متر باشد. وزن توپ 7/2 گرم است. جنس توپ از سلولوئيد يا مواد پلاستيکي مشابه و رنگ آن سفيد مات يا نارنجي مات و بدون انعکاس نور است.
راکت: راکت نمي تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار بگيرد. تيغه و سطح آن بايد صاف و محکم باشد. چوب راکت) تيغه ) بايد از چوب طبيعي باشد. براي استحکام تيغه ي راکت از موادي مانند الياف کربن، الياف شيشه يا کاغذ فشرده استفاده مي کنند. سطح راکت بايد يک نواخت بوده و داراي ضخامت يکساني باشد. يک طرف راکت به رنگ قرمز روشن و مات و طرف ديگر آن سياه و بدون انعکاس نور باشد. هر طرف تيغه يا چوب راکت که براي ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار مي گيرد بايد از جنس لاستيک معمولي آج دار باشد. لاستيک آج دار معمولي عبارت است از يک لاستيک بدون منفذ از نوع طبيعي يا مصنوعي که آج هاي آن به طور يکنواخت قرار گرفته اند.
منبع: کتاب آموزش تنیس روی میز/ مرحوم آرمند نیا( با اصلاحات جدید)
اسطوره های تنیس روی میز جهان
- یان اووه والدنر : (Jan-Ove Waldner)
بازیکن سوئدی رشته تنیس روی میز است او ۳ اکتبر ۱۹۶۵ میلادی متولد شده و از وی بعنوان موتزارت دنیای رشته تنیس روی میز یاد شده‌است. او در عالم تنیس روی میز یک اسطوره و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ جهان است.
استعداد او در سال ۱۹۸۲ زمانی ۱۶ سال داشت و در فینال مسابقات قهرمانی اروپا حاضر شد شناخته شد. او در سال ۱۹۸۹ به‌عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد. در همان سال با غلبه برهم وطن خویش یورگن پرسون قهرمان جهان شد، در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون با شکست ژان فیلیپ گاتیئن فرانسوی قهرمان المپیک شد. از نکات جالب این قهرمانی زمانی بود که پادشاه سوئد به محض اطلاع از فینالیست شدن والدنر با هواپیمای شخصی خود به اسپانیا سفر کرد تا از نزدیک شاهد قهرمان‌شدن هموطن خود باشد، والدنر در سال ۱۹۹۳ مدال برنز انفرادی جهان را کسب کرد، در سال ۱۹۹۷ در سن ۳۲ سالگی در کمال حیرت و تعجب صاحب‌نظران این رشته برای دومین‌بار قهرمان جهان شد و تمام رقیبان خود را با نتیجه ۳ بر ۰ مغلوب کرد، در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی دوم شد، والدنر باز هم در المپیک ۲۰۰۴ آتن با وجود سن بالای خویش معجزه کرد و چهارم شد و مورد تحسین مسئولین برگزارکننده این رشته قرار گرفت. بدون تردید او نابغه بود و شاید سال‌ها از عمر این ورزش بگذرد تا ستاره‌ای همانند او دوباره طلوع کند. در کشور چین او را با نام مختصر لائو وائو می‌شناسند و تمبری هم به اسم او در کشور چین چاپ کردن که این قدامی بی‌سابقه بود. والدنر در سال ۲۰۰۵ رسماً از مسابقات رسمی خداحافظی کرد. نویسنده‌ای به نام jens fellke کتابی در مورد زندگی‌نامه والدنر چاپ کرد. یان در چین دارای رستورانی به‌نام خود است، او هم‌اکنون از بازی‌های رسمی خداحافظی کرده و در لیگ آلمان مشغول به بازی است. او از چوب waldner senso carbon استفاده می‌کند. این چوب حدود ۲۲ سال در دست جان بوده‌است.
در سال ۲۰۱۰ والدنر در حالی برای نهمین بار قهرمان سوئد شد که رقیب او در فینال Pär Gerellدر سالی متولد شده بود که والدنر اولین بار قهرمان سوئد شد. او تا سال ۲۰۱۲ در لیگ باشگاه‌های آلمان و سپس در تیم Spårvägens BTK سوئد بازی کرد. در فوریه ۲۰۱۶ والدنر آخرین بازی باشگاهی خود را در لیگ سوئد برای تیم Ängby/Spårvägen انجام داد و رسماً در سن ۵۱ سالگی بازنشستگی به عنوان یک بازیکن را اعلام کرد.
( منبع: مجله همشهری/ چهل و هشتمین مسابقات قهرمانی جهان)
- لیو گولیانگ ( liu Guoliang )
لیو گولیانگ متولد سال ۱۹۷۶ و از ورزشکاران چینی رشته تنیس روی میز، دومین بازیکن تاریخ در ورزش تنیس روی میز می‌باشد که در طول عمر ورزشی خود موفق به شرکت در مسابقات قهرمانی جهان، جام جهانی و المپیک شده است و در تمامی این مسابقات پیروز میدان بوده است.
او موفق به کسب دو مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز در مسابقات المپیک تنیس روی میز شده است ،و پس از دوران حرفه‌ای خود در سن ۲۷ سالگی به عنوان مربی تنیس روی میز فعالیت خود را در کشور چین آغاز کرد. پس از آن عنوان سرمربی تیم ملی چین به او سپرده شد و با برنامه ریزی و هدایت مستمر و استفاده از دیگر قهرمانان نسل خود باعث شد جوانانی راهی مسابقات شوند، که تمامی عناوین را برای چین به ارمغان آوردند.
منبع:
http://bornayooz.com
- ما لانگ (Ma Long )
متولد 20 اکتبر 1988 در شهر انشان چین است.این بازیکن چینی دارای مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ و قهرمان آسیا و جهان در سال ۲۰1۴ و قهرمان المپیک در سال 2016 می‌باشد. در حال حاضر کسی نتوانسته است این همه عنوان را بدست بیاورد.
بازی ما لانگ نمونه یک بازی سرعتی همراه با حرکات بسیار زیبا و ماهرانه است که حریفان را مقهور سرعت و چالاکی خویش می نماید.
از مارس ۲۰۱۵ تاکنون، بیش از 4۰ بار توانسته است که موفق به کسب رتبه در رشته تنیس روی میز شود و
موفق به پیروزی در پنج دوره از مسابقات فدراسیون تنیس روی میز نیز شده است. او یکی از بزرگترین و بهترین بازیکنان تنیس روی میز و الگو بسیاری از تنیس روی میز بازان جهان است.
منبع: Sports-Reference.com. Sports Reference. Retrieved 5 July 2017
- ولادیمیر سامسونوف (Vladimir Samsonov)
مرد تمام نشدنی تنیس روی میز، او متولد 17 آوریل 1976 در مینسک بلاروس است. در 20 سال اخیر جزو رده های اول تا بیستم رنکینگ جهانی بوده و به دلیل سبک بازی و تسلطش به توپ و میز چینی ها به او لقب( تای چی مستر )داده اند. وی در مسابقات کشوری و بین‌المللی در مجموع برنده ۹ مدال طلا، ۱۰ مدال نقره، ۸ مدال برنز شده‌است.
ضمن اینکه سامسونوف جزو نفرات برتر جهان در تنیس روی میز سبک خاصی نیز دارد مهارت او در کنترل بازی وخونسردی به هنگام لحظات حساس حریفانش را به دردسر می اندازد. از او بعنوان با اخلاق ترین افراد که ضمنا مسلط به چهار زبان زنده جهان می باشد نیز نام برده می شود.
منبع: pingestan.rozblog.com www.
- لیو شیون Liu Shiwen) )
خانم لیو شیون متولد ۱۲ آوریل ۱۹۹۱و یک تنیس‌باز اهل جمهوری خلق چین است. با اینکه یک بازیکن چینی است ولی با روش شیک هندز بازی می کند و یک تیغه با کیفیت از شرکت باترفلای به افتخار اوساخته شده است.
از افتخارات وی می‌توان به کسب ۴ مدال طلا در مسابقات جهانی تنیس روی میز ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ اشاره کرد.وی در سال ۲۰۱۹ با شکست دینگ نینگ در نیمه نهایی و سپس چن منگ در فینال قهرمان بخش انفرادی جهان شد.
منبع: international table tennis federation. Retrieved
نکات ایمنی برای تنیس روی میز
1- مطمئن شوید که خوب و موثر قبل از شروع بازی یا تمرین بدن خود را گرم کرده اید. گرم کردن متشکل از 5 تا 15 دقیقه انجام حرکات بدنی سبک است که باعث بالا رفتن ضربان قلب، بالا رفتن تعداد تنفس، و افزایش جریان خون ورودی به ماهیچه ها می شود .بازیکنان حرفه ای ممکن است زمان بیشتری را صرف گرم کردن کنند که برای انجام تمرین یا مسا بقه آمادگی کافی را دارا باشند. سپس در پایان گرم کردن حرکات کششی را در برنامه ی خود بگنجانید. (1)
2- سعي كنيد هنگام آغاز بازی نیز خود را گرم نگه دارید . نه این که مثل داوران بنشینید و تماشا کنید. زیرا که در صورت عدم تحرک ممکن است بدنتان سرد شود و دوباره ماهیچه هایتان سفت شود. بین دو گیم نیز از پوشیدن گرم کن یا لباس کافی مطمئن شوید تا بدنتان سرد نشود و در خصوص زمان برگزاری گیم بعدی از مسئول مسابقات سوال کنید، شاید لازم باشد بین دو گیم نیز بدنتان را گرم نگه دارید تا از آسیب دیدگی جلوگیری شود. (1)
3- هنگامی که از بیش از یک توپ استفاده می کنید (برای مثال در تمرینات بعضی از بازیکنان تعدادی توپ دیگر را در جیب خود نگه می دارند)، مراقب باشید تا توپ های دیگر زیر پای خود یا سایرین که همزمان با شما مشغول تمرین کردن هستند نرود چرا که ممکن است پایتان روی این توپ ها بلغزد که به آسانی موجب آسیب دیدگی خواهد شد. (1)
4- اگر شما مشغول کمک به دیگران در انجام تمرینات هستید و به عنوان همکاری با آن ها توپ هایی را که در محوطه ی بازی پخش هستند جمع می کنید مراقب باشید که با فاصله ای معقول از بازیکنان تمرین کننده بایستید. اگر زیادی به آن ها نزدیک شوید ممکن است که با راکت ناخواسته به شما ضربه بزنند یا تصادفا به یکدیگر برخورد کنید.. (1)
5- هنگامی که می خواهید از نزدیکی افرادی که مشغول تمرین هستند رد شوید حتما با آن ها تماس چشمی برقرار کنید که از وجود شما مطلع شوند؛ چرا که ممکن است آن ها پشتشان به شما باشد یا از شدت هیجان و درگیری متوجه شما نشوند و ناخواسته با هم برخورد کنید یکی یا هردو صدمه ببینید. (1)
6- هنگامی که پینگ پنگ دوبل (دو نفره) بازی می کنید از جای بازیکن هم تیمی خود آگاه باشید. هماهنگی با یارتان باعث کاهش احتمال آسیب دیدگی ناشی از برخورد به یکدیگر خواهد شد. این مطلب را جدی بگیرید؛ در پینگ پنگ دوبل احتمال برخورد به یار هم تیمی بالاست اما می توان با آگاهی و هماهنگی از احتمال برخورد و صدمه کاست. (1)
7- از دویدن و پریدن از روی نرده های اطراف محوطه ی بازی یا تمرین جدا خود داری کنید چرا که ممکن است پایتان به نرده گیر کرده و در پی آن آسیبی جدی به شما وارد شود. به علاوه این احتمال وجود دارد توپی آن طرف دیگر نرده باشد و شما آن را نبینید در نتیجه توپ زیر پایتان می لغزد و باعث صدمه می شود. (1)
8- بطری و ظرف آب خود را در اطراف محوطه ی تمرین قرار ندهید. به آسانی ممکن است آب به کنار میزی که روی آن مشغول هستید بریزد که باعث سرخوردن شما یا سایر بازیکنان شود. به خصوص هنگامی که مشغول پاسخ دادن به شوت های حریفتان هستید و از تعادل کافی برخوردار نیستید. (1)
9- از لغزندگی زمین صحبت به میان آمد – همانند آب آشامیدنی، عرق بدن خود شما که روی زمین ریخته می شود می تواند باعث سر خوردن شما یا دیگران شود. به ویژه هنگامی که گیم تمام می شود و می خواهید زمین ها را جا به جا کنید روی زمین نگاه بیدندازید تا مطمئن شوید که عرق بدن حریف روی زمین نریخته باشد. (1)
10- حواستان را در خصوص میزها جمع کنید. از بسته بودن و محکم بودن مجموعه ی تور(تور و متعلقات آن) اطمینان حاصل کنید. هم چنین محکم بودن میز را بررسی کنید. این امکان وجود دارد که میزی که روی آن مشغول بازی هستید در صورت باز نشدن صحیح و شل بودن، به راحتی حتی با فشار دست بیفتد. (1)
11- بعضی میزها به آسانی باز و آماده می شوند. اما برخی دیگر برای ست شدن نیازمند کمک هستند. ممکن است تصادفا میز را روی خود بکشید بنابراین حتما برای باز کردن میز از فردی دیگر کمک بگیرید. (1)
12- از راکت شکسته شده یا ترک خورده استفاده نکنید. شما واقعا نمی دانید که راکت ترک خورده ی شما دقیقا چه زمانی می شکند. ممکن است هنگام بازی و ناخواسته قطعه ای از راکت شما (راکتی که قبلا ترک داشت پرتاب شده و به کس دیگری برخورد کند. (1)
13- با توجه به نکته ی قبلی، هیچ وقت راکت خود را پرتاب نکنید. ممکن است بعضی از بازیکنان تحت فشار هیجان یا ناکامی و از روی عصبانت یا خوشحالی مفرط راکت خود را به گوشه ای پرتاب کنند. این عمل علاوه بر شکستن راکت باعث صدمه دیدن دیگران نیز می شود. (1)
14- در تمام مدتی که در محوطه ی ورزشی حضور دارید ادب و نزاکت را حفظ کنید.رفتار احمقانه و شوخی بدون توجه به زمان و مکان آن خطرآفرین خواهد بود. (1)
15- به بدن خود گوش دهید. بعضی بازیکنان هنگام بازی در صورتی که مصدوم می شوند آن را جدی نمی گیرند و با این تصور که یک درد زودگذر است آسیب خود را سطحی تلقی می کنند. بهتر است به علائم و نشانه هایی که بدنتان در باره ی آسیب دیدگی به شما اخطار می دهد توجه کنید چرا که ساده انگاشتن آسیب های جزئی باعث صدمه های بزگ تر خواهد شد. (1)
16- حتی با وجود پیشگیری هایی که انجام می دهید باز هم درصدی از این احتمال وجود دارد که باعث شود به هر دلیلی در طول بازی یا تمرین صدمه ببینید. توصیه اکید می شود که به مقدار کافی از کمک های اولیه آگاهی داشته باشید و حتما در محوطه تمرینی خود جعبه ی کمک های اولیه فراموش نشود و همواه لوازم آن را چک کنید. کمک های اولیه می تواند باعث بهبودی سریع تر کشیدگی یا پیچ خوردگی هایی شود که ممکن است در طول بازی یا تمرین برای ورزشکاران رخ دهد. (1)
برای کسب اطلاع بیشتر در خصوص گرم کردن و حرکات کششی خواندن این دو مقاله را به شما پیشنهاد می کنم:
- کشش و گرم کردن (Stretching and the Warm Up)
- حقایقی در مورد حرکات کششی (the Truth About Stretching)
و در صورتی که نیاز به توصیه ها و راهکارهای بیشتر می بینید می توانید مقاله های زیر را از موتورهای جستجو پیدا کنید: برای کشیدگی و پیچ خوردگی چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟
- When to See a Doctor for your Sprain or Strain
- استفاده از روش درمانی RICE در کشیدگی و پیچ خوردگی ها
- How to Treat Sprains and Strains with the RICE Method
