مبنای تمام درمانها ی کاهش وزن ونگهداری آن ، داشتن یک برنامه تغییر رفتاری برای عوض کردن الگوهای تغذیه ای وافزایش فعالیت است. کم کردن در یافت انرژی به میزان ۶۰۰-۵۰۰ کیلوکالری در روز به کاهش وزن کمک می کند و راه دستیابی به آن کاهش مصرف چربی های اشباع شده و افزایش مصرف فیبرهای غذایی وکربوهیدرات های با قند کم است . درصورت تمایل می توان مصرف پروتئین را نیز افزایش داد . رژیم غذایی که برای کاهش وزن بیمار تجویز می شود باید برای وی مطلوبیت داشته منطبق با عادت غذایی او بوده و همراه با تغییرات کوچک وتدریجی باشد تا درنهایت میزان انرژی را کاهش دهد .
فعالیت را باید افزایش داد برای این کار می توان راهکارهایی برای افزایش موردی فعالیت های روز مره مثل پیاده روی به محل کار ، از پله بالارفتن و پیاده روی تا ایستگاه مترو را درنظر گرفت و یا برنامه اختصاصی ورزشی تجویز کرد .
تجویز ورزش وفعالیت های بدنی از سوی پزشک اثر بخش تر خواهد بود .
تعریف
چاقی یعنی داشتن مقادیر زیادی چربی بافتی در بدن . چاقی بیش از یک نگرانی در حیطه زیبایی است ، در واقع چاقی باعث افزایش ریسک بیماری هایی مانند دیابت ، فشارخون بالا و غیره می شود.
معمولاً پزشکان برای تشخیص چاقی در افراد، از فرمولی براساس قد و وزن استفاده می کنند که نمایه توده بدن (BMI)نامیده می شود .بزرگسالان با نمایه توده بدن ۳۰ یا بالاتر چاق در نظر گرفته می شوند . زمانیکه نمایه توده بدن ۴۰ یا بیشتر باشد چاقی بیش از حد یا چاقی شدید و چاقی مرضی نامیده می شود . زمانیکه که فرد دچار چاقی مرضی باشد مستعد بیماری های جدی است .
وضعیت وزنی |
BMI |
لاغر |
کمتر از ۱۸/۵ |
نرمال |
۱۸/۵-۲۴/۹ |
دارای اضافه وزن |
۲۵-۲۹/۹ |
چاق |
۳۰ و بالاتر |
امروزه از هر ۳- ۴ بزرگسال ۱نفر دچار چاقی است و چاقی به صورت یک مشکل رو به افزایش همه گیر در آمده است . خبر خوب این است که حتی اندکی کاهش وزن می تواند باعث بهبود مشکلات و بیماری های مرتبط با چاقی و یا پیشگیری از آنها شود.